Belle: 23 okt: cape hillsborough & rockhampton
23 oktober 2012 - Cape Hillsborough, Australië
Reisblog/dagboek 23 okt: Jarige Belle
Vandaag ben ik jarig. Behalve een geglazuurde donut en een liedje toegezongen door alle mannen, een doodnormale dag. Precies zoals ik het wou.
Wel heb ik iets langer gedoucht dan normaal. Helemaal geknipt, gescrubt en geschoren kwam ik tot de conclusie dat ik vandaag 32 ben. Ik vind een even getal altijd fijner om te zijn. Gewoon een evenwichtiger gevoel. Ik ben dan ook meer weegschaal dan schormpioen denk ik.
32jr, 2 kinderen, 2e keer in Australie, en dan ook nog 5- jarig lustrum van arts zijn deze week, en last but least: al meer dan 11jr bovengemiddeld gelukkig met jan-albert. Ik dacht altijd dat de mensen die echt van invloed zijn op de wereld, dat dat de creativelingen, schrijvers, denkers, opniniemakers, en denkers waren. Maar opeens besefte mijn bescheiden ik dat ik toch ook een invloedrijk bestaan heb op de mensnen in mijn omgeving waar ik dagelijks mee in contact kom: mn kinderen, mn 30 patienten op een dag, en zo bepaal ik ook het reisprogramma van jan-albert. Wat een gek gevoel ineens om zo'n invloed te hebben op speciefieke mensen.
We werden vandaag wakker naast, bijna onder, een snelweg, die dwars door Rockhampton loopt. Het was mijn meest mislukte keus van de reis de camping (riverside caravan park). Na een lange reis met de kinderne, 400km, kwamen we in het domker aan, met twee jengelende kinderen, dus snel maar wat uitgezocht. Lek gestoken door muggen, lnags een rivier waar ook krokodillen zij zeggen ze. S'avonds een indrukwekkende zwerm van duizneden vleermuizen die overvliegen. Zo in het donker op een louche plek langs de snelweg, gaf dat een heel eary gevoel.
Het staat in schril contrast met waar we vandaan kwamen...Cape Hillsborough... In mijn woorden het paradijsje. 1 baai, 1 onopvallende zin in de Lonely Planet, niet bereikbaar met OV. De zee is daar 29grdn, kabbelende golfjes, blauw, het zand zacht, het uitzicht prachtig, alleen australiers geen touristen. Het gevoel een onontdekt plekje gevonden te hebben. Kangaroes op de camping, krabbetjes op het strand. Schilpadden in de zee. Wat wil je nog meer? We blijven hier wederom dan ook langer dan verwacht, vandaar de iets langere reis gisteren. Nog een wandeling gemaakt met de twee jongens op de rug. Om de vaart erin te krijgen tegen tibs gezegd dat we piraten gingen zoeken...z' n fantasie sloeg op hol en sindsdien zijn we continue opzoek naar piraten. Om ons een beetje rust te geven hebben we een australier met een hoed en een boot gevraagd even net te doen alsof hij piraat was. Het hielp niet... Nou hebben we maar gezegd dat de piraten heel lang op vakantie zijn.
In Rockhamptom hebben we maar snel de camping verlaten en naar de gratis zoo gegaan. Omringd door een mooi botanisch park, is deze zoo een mooie verassing. Daarna uiteraard beland bij een fantastische speeltuin, waar we de donuts hebben gegeten. Ja, verwend worden we wel.
Al scrubbend op het strand van cape hillsborough dacht ik wel dat als ik nou niet lekker en mn vel zou zitten, dan weet ik het ook niet meer! Slapen wanneer je moe wordt, 8 uur slaap per nacht, redelijk gezond eten, genoeg fruit, genoeg beweging, continue buiten, maar niet in de zon, niet rokend, scrubben met natuurlijk zand, af en toe biertje, af en toe iets lekkers, tja... Veel liever voor je lichaam kan je niet zijn. Volgende stap is minder chips, meer water, meer groenten, beter tandenpoetsen. Maar goed, gelukkig goed in mn vel. Mocht ik later chronisch depressief worden, dan gewoon even 5000€ neerleggen voor tickets naar cape hillsborough ipv medicatie en opnames in NL. Wegens mijn waarschijnlijke bijkomende dementie graag wel een fotoboekje met namen een hoogtepunten mee. De gelukkige die mee mag om mij te verzorgen zal komend decennia waarschijnlijk ergens geboren worden.
Maar toch moet ik helaas toegeven dat de dagen heel vermoeiend kunnen zijn, ook al durf ik dat haast niet te zeggen. Maar 24/7 boven op de kindjes en opvoeding zitten is gewoon heel intensief, en vaak niet zo rewarding als ik van te voren had gedacht. Een dagje werken lijkt minder intensief zeg maar. opvoeden is gewoon t moeilijkste wat er is.
Sveder is ook weer heel anders dan Tibs is. Nature of nurture is dan de vraag. Ben momenteel ook Dick Swaab aan het lezen, dit is ons Brein, (dank sas!)... Hou me hart vast wat ons allemaal te wachten staat met sveder wat hem betreft: bij te vroeg en laag geboorte gewicht:schizofrenie, adhd, depressie, gecombineerd met overgewicht, vetzucht, en hoge bloeddruk. Jammie jammie. Gelukkig in een goed nest terecht gekomen, met een hele lieve zorgzame grote broer.
Dit is tegenstelling van iets waar ik mn tranen niet kon bedwingen vandaag:een meisje liep met arm in het gips en grote schrammen door de zoo vandaag, waarop mijn reactie was 'wow, big crash with the bike'?? De tandloze vader, maar met wel volledig getatoeerde huid, en 1 goude tand, reageerde gelijk, met onverstaanbaar plat australisch accent, bijna trots " she's the only survivor! Came out of the hospital yesterday. Her mom en sister died in the carcrash.". Verder vertelde hij kwasie stoer dat hij begeleid door 12 politie mannen het ziekenhuis moest verlaten, omdat schoonfamilie het er niet mee eens was dat hij het meisje mee nam naar huis. Als uitje om alle trauma te vergeten van vorige week, vandaag een dagje gratis zoo, daarna naar de bioscoop. "I got two more girls at home",waren z'n laatse woorden. Ik keek het meisje na, en mijn maag keerde zich om. Wat had ze al niet doorstaan, en wat voor een ellende komt haar nog tegemoet? Terwijl ik ook zag dat hij vol trots en liefde was, en op zijn manier z'n best deed met zijn mogelijkheden. Kortom;Maakt niet uit hoe, als je maar je best doet. Wat de uitkomst is maakt dan niet uit. Vroeger gelden dat voor examens, daarna tentamens, en nu opvoeding.
Volgens mij heb ik ergens genoemd na het zien van de eerste fantastische speeltuin in cairns, dat wonen in australie te overwegen valt... Ja, voor kleine kinderen fantastisch, maar persoonli toch maar liever niet, was vandaag mijn conclusie. Buiten het feit dat ik familie en vrienden zou missen, denk ik dat ik hier niet zou aarden. Australie is sport (op tv), natuur, stramien,regels en protocollen. Weinig ruimte voor de creatiave geest en cultuur, of het anders zijn, denk ik. Weinig andere gesprekken dan over welke vis je hebt gevangen, welke vogel je hebt gezien, hoe je een vis moet klaarmaken, hoe je moet bbqen. Als vrouw in de speeltuin gaat het over kinderne en opvoeding . niet dat ik zelf zo gek, creatief of anders ben, maar ik vind het wel leuk om me er tussen te bevinden, of het gevoel te hebben dat er wel mensen in de ruimte zijn die anders zijn. We zijn nog niet in de stedelijke gebieden geweest, daar zal het waarschijnlijk wel anders zijn.
Nou ben ik graag alleen, dus zou het bovenstaande niet uit moeten maken zou je denken. Ik ben graag druk alleen, druk met to-do lijstjes maken, druk met 'eigen ding doen'. Wat dat dan is, is vaak een vraag voo r mij. Maar vandaag zag ik ineens het lijstje voor me: het is dingen huishoudelijk-werk-opleidings gerelateerd- dan zakelijk, dan de dingen voor de ander zoals vacature banken afsrtuinen, huur huizen zoeken, fotocollages maken, dingen organiseren.het liefst skip ik dan ook het eerste om het laatste te doen.en zo ben ik dan druk met alleen zijn. En dat vind ik fijn om te zijn in een stad-buurt-dorp, maar niet op het platteland denk ik. Dan ben je te vaak ongewild alleen. Dan maar liever vaak ongewild niet alleen.
Morgen naar tannum sands oid. Tip voor degene die dit al reisblog leest: rockhampton niet zo de moeite waard, beter naar Yeppoon denk ik.
Groetjes, Belle!
Belle mijn oprechte excuses, ik bedacht me pas de 27e dat je niet de 27e maar de 23e jarig bent. Sorry, sorry, sorry. Dat krijg je als je lekker niks doet, dan vergeet je al het andere. Erg leuk om te lezen hoe erg je jezelf en je leven overdenkt. Mooie periode ervoor. Ik hoop dat je je analyses en bevindingen vast kunt houden.
Hier gaat alles heel goed, papa gister getrouwd, ticket naar Sulawesi voor 4 weken geboekt, volgende week hoor ik of ik ben aangenomen voor de huisartsen opleiding....en verder lekker sociaal en chil.
Lieve kus Lau
Geen zorgen maken om Sveder ajb, nergens voor nodig, wat ik zo hoor is het een typisch jongetje. Denk aan hoe peuters TRistan en Oscar waren en hoe lief ze nu zijn...
Met andere woorden: Tibs is ULTRA-lief en daar zou ik me dan eerder zorgen om maken! De lieverds van deze wereld hebben het zwaarder dan de vechtersbaasjes.
Serieus, ik lag wel eens met Tristan als baby op mijn arm en zag hoe hij kon huilen, lachen, booskijken en allemaal binnen een halve minuut. Ik dacht ook steeds "oh oh..." Maar schijnt allemaal normaal te zijn. Wi weet lijkt Sveder idd op mij (ech wel ech wel ech wel!!) en dan zijn dit een paar handige nurture ingredienten: veel zon. veel slaap. veel beweging (met tegenzin, maar ok). veel uitdaging voor het hoofd. veel mensen/gezelligheid. veel dans. en veel geruststelling.
Verder - juist de creatieven dragen nog het minste bij. Artsen en verpleegkundigen en goede moeders, dan heb je het tenminste over iets belangrijks voor de maatschappij, voor anderen! Zo.
Dat was dat. Ik had je nog gesmst en gebeld en ook een berichtje gestuurd op je verjaardag, hoop dat het allemaal door is gekomen!
Dikke kus aan iedereen, vooral aan Sveder ;)
alief