Belle: 19airlie beach

Reisblog/dagboek 19 okt: Belle

 

We hebben 'maggy ' achter ons gelaten. Bijna de geplande boot terug gemist. Boot vertrektijd: 3h30, boarding 3h10, aanrijtijd:10 min... om 14h45 lagen we nog met zn allen in het zwembad, met ons hele vakantie campememt uitgestald... In 10 miuten alles ingepakt, kindjes uit t water, omgekleed en wel! Precies op tijd waren we er! Ik noem dit om 3 redenen. 1: Leuk om te zien dat Sjap en ik een geoliede machine zijn op dat soort momenten. 2: leuk om te zie dat de 'relax schwung' er aardig goed in zit, en we ons niet meer laten opjutten door tijden en planning. 3: leuk om te zien dat als het moet, de kindjes ook wel door hebben dat er haast gemaakt moet worden, en soepel meedraaien in de geoliede molen. 

 

Rijden met twee wakkere jongens is nog steeds geen pretje. We proberen alle ritje tijdens hun slaapjes te plannen. Zodra ze wakker zijn is het binnen 3 minuten gejengel, gekrijs, irritant en irritaties. Tibeau valt nog wel wat duideljk te maken, maar Sveder niet. De uitbarsting: jezus jongens! Julie hebben  vandaag 3 speeltuinen, 2 zwembaden, en een ijsje gehad, nu even 1 uurtje gewoon rustig zitten, komt niet aan. 

We hebben dus voor t eerst maar in t donker gereden, terwijl ze sliepen, om wat km te maken. Om de 200 m inderdaad een aangereden kangoeroe op de weg, en om de 500m een kruisje langs de weg... De dure verzekering op de auto is dan gelukkig niet voor niks. 

 

Zodoende wel aangekomen in backpackers heaven: Airlie beach! Gateway to whitsundays... Eerst nog een keurige rustige camping uitgezocht 10kmbuiten airlie beach, maar na wat tussen de backpackers aan de lagoon gezeten te hebben, een een biertje  bij Magnums gedaan te hebben, begin het bij Sjap en mij te borrelen. 

Binnen no time hadden we onze camper op het terrein tussen de backpackers staan van Nomads: hostel en cheapast bar in town. One camper hutje mutje tussen de 20 jarige naast 2 duitse jongens. Die bleven die avond bij hun camper, om wat centjes te sparen... Wij konden dus lekker de kroeg in, en als de kindjes huilde zouden ze ons roepen. 

 

We hebben leuk avondje gehad! Paar pullen bier met 2 ierse meisjes, en geeindigd met de eigenaar van het hostel aan tafel. Hij was sinds 8 weken de nieuwe manager, en hij had een midlife crisis op zn 35ste...

Hij vertelde ons over de  problemen rondom de "Abbo's" (= aboriginals),en de  "Yobo's". De laatste hebben we dus veel gezien in het noorden: de blanke australier met tatoes, zonder tanden, dikke buik, kinderen worden opgevoed door tv, alcohol als hoofdmaaltijd. Er zijn er veel van. En dat beinvloede dus mijn beeld van de huidige australier. Hij vertelde dat "ze steeds minder worden" vanaf Airlie beach naar beneden toe. 

Hij stelde ons vragen als " hebben jullie ook asian people in je land? En hebben jullie ook moslims? En welke multiculturele problemen je dan zoal tegen aanloopt".

 Ik vraag me dan af waar je in zo'n groot land tegen aan loopt: alle moslims die er zijn wonen in Sydney, nergens anders volgens hem. Dat is alsof in Europa alle moslims in een of andere hoofdstad ban Europa zouden wonen. Toch zijn er dan veel rellen in Australie rondom deze kwestie. Ik denk dat dat net zo'n fenomeen is als dat in NL iemand uit een dorp in Limburg op PVV stemt, "tegen de islamisering , en goed voor de ouderenzorg",  maar in zn eigen dagelijkse leven eigenlijk nooit in aanraking komt met uberhaupt een allochtoon. Wordt wel een dilemma voor zo iemand als op oudere leeftijd vrouwlief in het ziekenhuis terechtkomt na een hersenbloeding, en hij dan ziet dat de beste en meest nodige zorg aan het ziekenhuisbed door een mooi hoogopgeleid marrokaanse vrouw wordt gedaan. En later voor speciaal vervoer moet hij dan toch contact opnemen met dat fijne bedrijf wat door de ondernemende Turk was opgezet?Wat zou hij dan gaan stemmen?

Tom, de manger kon helaas nietbuitleggen waarom alles zo duur was hier. Tomaten worden hier om de hoek gewoon gekweekt. Bovendien, wij waren toch dokter en bankier, wij waren toch rijk en konden alles betalen? 

Afijn, een leuk avondje dus tussen de backpackers.

Sjap is vandaag op een bijzonder tripje naar de Whitsundays. Ik had het al gedaan, en de kindjes doe je er geen plezier mee. Dus hij is alleen. Ook wel eens lekker zowel voor hem, als voor mij. Een ouderwetse mama dag. 

Nu slapen de kindjes, vandaar een lange lap text van mijn part. Pech voor degene die het leest.

 

Morgen rijden we door. Als volgende stop heb ik Cape Hillsborough uitgezocht. (Ik ben de reisleider!), 100km van hier. Zou een einde van de wereld gevoel moeten geven daar, met camper op het strand tussen de kangoeroes. Ik ben benieuwd!