Amed ending, 31 januari by JA

Amed, 31 januari by JA

De tijd is hier omgevlogen hier in Ahmed. De 9 dagen leken onwaarschijnlijk lang, maar ze vliegen om.  We hebben hier precies gedaan waar we hiervoor kwamen. Van het eiland Bali zelf hebben we maar een beperkt gedeelte gezien en er zal ongetwijfeld nog heel veel moois zijn. We hebben ons beperkt tot Ubud en Amed, en natuurlijk de taxiritten die daarbij horen. 

We hebben echter het vissersleven in Amed goed kunnen volgen. Onze villa kijkt uit op het strand en de zee. De hele dag is net een komen en gaan van vissersboten, vissers die op het strand hangen, kinderen die in het water spelen, mannen die met kleine sleepnetjes kleine visjes vangen en verkopen en hevige regenval die het stroompje in een woeste kolkende rivier veranderd. We zien het allemaal vanuit ons balkon. Meestal gaan we echter hetbstrand op en voegen ons tussen de mensen. Ze zijn hier oprecht vriendelijk en vinden het leuk als je nieuwsgierig bent naar hun gebruiken. Als ze ook nog wat aan je kunnen verdienen is het meegenomen. 

Vanochtend zijn we met een vissersboot langs de kust gevaren om naar een mooie koraallek te gaan. Fantastische vissen weer gezien alla Nemo en het water is heerlijk warm. Je springt uit de boot in je zwembroek en blijft zo een half uur ronddobberen. Daarna kom je gewoon warm de zee weer uit. Belle en ik kondnenzowaar samen snorkelen en de jongens bleven in de boot. Ze zwommen nog wel een beetje. Daarna ook nog naar een gezonken Japans oorlogschip gegaan. Mooi uitje en een kroon op mijn snorkelcarriere (die beperkt is).

In de middag krijgen we lunch van een lokale vissersjongen. Kleine visjes, vismouse,,groente en rijst. Heel Balisch en leuk traditioneel, maar helaas hebben we nu allemaal last van onze buik  en alles wat je erbij kunt verzinnen ( behalve Tibs die alleen de rijst heeft gegeten). 

Verder hebben we afgelopen dagen heel veel gezwommen. Eerst in zee, dan in het zwebad en vervolgens in bad. De zee is enorm warm, zo'n 30 graden en warmer danhet zwembad. De jongens drijven er mooi in en genieten enorm. Ook maken ze hier contact met de lokale kinderen. Tibeau loopt nog steeds gragbals een wolf over hetbstrand en doet ook mee met de stoeispelletjes. Het gaat zeer harmonieus met e andere jongens. 

In het zwembad zwemt tibeau met 1 bandje. Het bebint dus al aardig op echt zwemmen te lijken. Helaas komen we erachter dat zwemles in amsterdam pas mogelijk is als ze vier jaar zijn en dan is de wachttijd 9 maanden. Lekker beperkt allemaal weer. We gaan het dus wel zelf doen in de Mirandabad of de gracht om ons huis deze zomer.

De open badkamer krijgt ook zijn waarde. Aan het eind avm de dag gan e met zijn allen in het buitenbad tijdens de regen. Hier mag onbeperkt gespetterd worden. Ben benieuwd of ze thuis snappen dat het daar niet meer kan......

We hebben ondertussen de meeste restaurantjes in Amed wel gehad. Komt door de luiwammesvakantie. Otbijtendoen we in ons hotel. Lunchen en avond eten soms buiten de deur in het dorp. We hebben een paar dagen geleden de scooter als familietransport ondekt. We passen er gemakkelijk met z'n vieren op en zo kachelen we gewoon een paar baaitjes verder. De jongens vinden het prachtig. Je ziet kippen, varkens, koeien,  rare huisjes etc en het is lekker actief. 

Met tibeau heb ik nog een poging gedaan om naar een waterpaleis te gaan. Echter was een uur op de brommer iets te veel en dus net ervoor rechtsomkeer gemaakt. Onderweg nog wel een verse kokosnoot gescoord en deze later in de keuken van het hotel laten slachten. Het idee van de noot was beter dan de smaak.

We zijn lekker uitgerust, de fruitjuices en pannekoeken komen onze neus echter wel uit na 11 dagen Bali. De mensen zijn enorm vriendelijk, alles is heel goedkoop, de natuur is hier prachtig, de cultuur is zeer toegankelijk. Het is een mooie afsluiting van onze reis. We zijn aan het aftellen, morgen tassen pakken en weer opmaken voor een vlucht richting Singapore. Annabelle is al weer druk bezig met werk zoeken als ze terug is en ik heb vernomen dat mijn werkplek verhuist in de binnestad naar de Nieuwezijds Voorburgwal. Over een week is alles weer business as usual, maar dan wel me een hele dikke ervaring achter de rug. 

Ik denk dat we nog heel vaak en uitvoerig aan deze fantastische intensieve reis gaan terugdenken. Ik denk nu al vaak terug als ik me met de foto's bezig houdt. Het best wordt het wellicht vastgelegd in 1 woord wat een rode draad was tijdens onze reis: waanzinnig.