20 jan, op naar Bali by JA

Transferdag, singapore, Ubud (Bali)

20 jan transferdag
Na een lekkere nacht hebben we de tassen al helemaal gepakt voor de eerste helft van de terugreis. We nemen weinig spullen mee naar Bali, aangezien het daar 30 graden is. Een Nerd Face jas is dus lichtelijk overdreven. We kunnen met 1 rugzak af en de rest laten we bij Joost achter in Singapore. Taxi naar het vliegveld en we zijn ruim op tijd. Echter duurt het inchecken altijd wat langer dan zou moeten. Ons krijg je chter niet meer ígek. We hebben nu al zoveel met de kinderen gevlogen dat wij en zde boys het allemaal wel gewend zijn. Van auckland naar Sydney duurt maar 3,5 uur en er is zelfs ijs in het vliegtuig. De jongens slapen niet, maar gedragen zich voorbeeldig. In Sydney is het even eten bijtanken, twee toeristen T shirts kopen en alweer door naar Singapore. Deze reis van 9,5 uur slapen de jongens gelukkig wel. Belle en ik kunnen ook wat bijslapen. We komen om 2130 aan in singapore.

Het is hier allemaal wel erg goed geregeld. We komen mooi op tijd aan en wij blijken de enige die uitstappen in singapore. De rest gaat door naar Londen. De bagageband is dan ook erg leeg, maar onze bagage ligt al op ons te wachten, tesamen met de buggy. Door de douane heen, in de rij bij de taxi en naar ons transferhotel. Een uur na de landing zitten we al op de hotelkamer in Singapore. Een hotel kamer in een mooi schattig buurtje, met opvallend veel schaarsgeklede dames op straat. 
Maar van het raptempo waarin we in het hotel waren kunnen we in Europa nog wat van leren...... In de avond komt Joost en Barbara langs om bagage op te halen. Ontzettend leuk om hen weer te zien na zo'n lange tijd. Vooral na de geboorte van hun dochter Pippa die al na 26 weken geboren is. Het gaat gelukkig ontzettend goed met haar en ze mag binnenkort naar huis. Annabelle maakt ondertussen nog een politiehelicopter van lego metnTibs en Sved. Daarna sluiten we allen onze ogen voor een korte nacht.

21 jan, transferdag naar Ubud.
Ruim voor de wake up call zijn we allen wakker en we kunnen zelfs in bad. Het ritme wat er aanwezig was, is ver te zoeken. We hebben weer een jetlag te pakken van 5 uur en dat heeft blijkbaar meer impact dan k had gedacht. Maar we zijn positief en de jongens hebben er zin in. We pakken weer een taxi naar het vliegveld en om 0700 staan we al weer in de rij voor het inchecken. We vliegen met zo'n prijsvchter (air asia), maar het is hier een stuk beter dan in europa. We zijn zo ingecheckt, buggies kunnen gratis mee, geen gezeur met te zare handbagage etc. Ik moet wel zeggen dat twee blonde kleine mannetjes wel heel erg helpen. Ze worden hier zoveel gefotografeerd, geaaid, geknuffeld, nagekeken. Dat wordt afkicken in Nederland voor ze. 

Het vliegtuig is half leeg en we hebben dus 6 stoelen voor ons zelf. De jongens lopen lekker rond, mogen met de stewardessen naar de keuken, knuffelen ze. Vooral Sveder doet het erg goed bij de vrouwtjes met zijn blonde krullen en cheecky smile. De reis vliegt voorbij, aankomst in Denpasar. Wat een klamme hitte, maar wat een vriendelijkheid.  Alweer alle bagage aanwezig en we lopen zo het vliegveld uit. Flappen tappen en de in de rij voor een taxi. Het financiele spel is weer begonnen en we zien er blijkbaar als een makkelijke prooi uit. We dingen netjes af en regelen een tqxi naar Ubud. Slechts 40 km, maar volgens de chaffeur toch twee uur rijden. De jongens en wij zijn inmiddels redelijk gaar. Het is heerlijk om door zo' n enorm ander landschap te rijden dan NZ. Ik geniet van de chaos, de wanorde, de activiteit, de snelheid van de spirituele dingen om ons heen. Ons hotel ligt aan een enorm drukke straat in Ubud. Echter loop je door een poort en je begeeft je in een owase van rust. De villa's zjn in authentieke balinese stijl en enorm groot. Onze villa is ongeveer even groot als ons huis. We zouden hier ook met 10 man kunnen slapen. Het is niet lux, maar precies goed. Het personeel is enorm vriendelijk en verwelkomt ons met zijn allen. Later blijkt dat wij de enige gasten zijn in het oord. Zwembad voor ons zelf, massages, etc. We lunchen uitgebreid in een eettent tegenover. Het stikt hier van de eettentjes. Verbazingwekkend hoe je via een drukke weg doorloopt naar een restaurant en dan ineens in een tuin met uitzicht op de rijstvelden zit. 

De keuken is hier top. Alles vers, divers en heel betalbaar. Dat is wel welkom na onze reis, waar eigenlijk de prijzen de afgelopen 4 maanden alleen maar tegenvielen ( behalve de auckland zoo, maar die viel ook tegen). We leggen de jongens rond 1600 uur in bed voor een middagdutje. Sveder heeft een hemelbabybedje en Tibeau heeft en kamer met twee queensizebedden tot zijn beschikking. Ik verken alvast de buurt en krijg gelijk een tropische stortbui op mijn dak. Dit blijkt normaal in deze tijd. Het begint in de ochtend met blauwe lucht en einde van de middag stortregens. Ik schuil en trek me terug op een fantastisch terras en laat de Bintang mij goed smaken. 

De jongens besluiten van de middagdut hun avondslaap te maken en Annabelle gaat voor haar eerste Balinese massage. Wij halen lekker eten af en de eerste dag zit er weer op. We concluderen dat de reis enorm goed is gegaan en dat de jongens zich enorm goed houden en hebben gehouden. 

22 jan, Ubud
De dag begint om 0400. De jongens zijn wakker en hebben er zin in. Mmm, dat hadden we wel verwacht, maar niet gehoopt. Pas 7 uur ontbijt en dus een beetje vermaken met the premier league, auto's beetje dutten, in bad en angry birds. Het ontbijt redt Sveder al weer niet en hij ligt dus al weer in bed. Wat een rare dagindelimg krijg je zo. Tibeau is na hetnontbijt weer moe en gaat dan slapen. Sveder wordt nu weer wakker. Rond de middag kunnen we eindelijk op pad naar de secret monkey forest. De naam zegt alles. Een mooie tempeltuin met zo'n 600 makaken. 

We moeten de jongens goed vasthouden. Het is voor hen ook wel erg spannend en de apen zijn bijna net zo groot als hen. Echter gaat dit alles goed. Belle vindt het allemaal het meest spannend volgens mij. Naast het warmtezweet is er ook iets van angstzweet te bespeuren, met dankmaan de verhalen van Maaike en Saskia. Het zouden killermonkeys zijn. Gelukkig niet gebleken en we lopen een uurtje door deze sprookjesachtige omgeving. Vooral de springende apen in de fontein zijn erg geestig. Het lopen op de stoep met onze buggy is een uitdaging. Overal gaten naar het riool, verhogingen, geparkeerde auto's of simpelweg geen stoep. Vooral het chaotische verkeer erbij zorgt voor een leuke combi. Lopen hier is leuk, maar we schieten niets op. Haast hebben we gelukkig niet en we stoppen dan ook overal voor een watertje, kopje koffie, vruchtenshake of koude pils. We slenteren heerlijk wat af.

In de middag nemen we een frisse duik in het zwembad en ik ga nu voor een Balinese massage. Aan het einde van de middag eten in de Balinese tuin, waar we getuige zijn van een trouwerij in hetzelfde restaurant. We gaan allen vroeg naar bed, want de jetlag hakt er nog steeds in.

23 jan, Ubud
De dag begint dit keer 0600, gelukkg alweer 2 uur later. We maken dankbaar gebruik van de gehuurde dvd speler en Bumba it is. 7 uur stipt aan het ontbijt en daarna gelijk het zwembad in. De jongens blijken waterratten, want we dobberen ruim 1,5 uur in het water. De temperatuur helpt natuurlijk wel een handje. Denk dat het water zo'n 30 graden is.  Tibeau zwemt zowaar ook al een beetje zonder bandjes, al is het wel ook wat smokkelend hinkelend over de bodem. Annabelle neemt een pedicure. De vrouw verteld haar dat ze nog nooit zulke mooie voeten heeft gezien als die van Belle. Dit compliment wordt goed ontvangen.

Ondertussen zijn we toch ook al een beetje met thuis bezig. De opvang doen we een dag minder, we zoeken kinderfietsje voor Tibeau, kinderzadel voor onze fietsen, want de jongens passen bij terugkomst noet meer in de stoeltjes, kinderstoelerbij, want Svder kan niet meer in de babystoel. Kleine praktische dingetjes die na 4 maanden toch anders zijn, leuk om mee te knoeien en geven maar weer eens aan hoe de mannen veranderd zijn.

In de middag gaan we het paleis in Ubud. Dit stelt echter niet zoveel voor. Een kleine tuin volgepropt met toeristen waar eigenlijk niets te zien is. De koning woont hier nog en dus mag je het paleis zelf niet in. De meeste foto's worden van Sveder en Tibeau genomen door de Aziatische toeristen. Daarna door naar de markt. Een gezellige chaotische boel met van alles. De jongeqns krijgen voortdurend speelgoed in hun handen geduwd waar ze uitvoerig mee spelen. Wij zoeken naar leuke dingen, maar je komt toch al snel bij rommel uit die je niet nodig hebt. Ook wij kopen de overmijdelijke dansende draak en gekko. Het afdingen is nog wel een leuke bezigheid, ook al koop je niets. Oververhit halen we een ijsje en naar huis. Tijdens deze trip wordt wel duidelijk dat Tibeau en Annabelle dezelfde warmteafvoer hebben, alleen via het hoofd. Het zwembad biedt wederom uitkomst en we badderen weer een uur. 

In de avond dineren we met uitzicht op de rijstvelden, net achter de hoofdweg. Hoe toeristisch ubud ook mag zijn,  je vindt er zo rust als je wil. De mensen zijn ook zeer vriendelijk en niet opdringerig. We vallen allen om aan het eind en vroeg onder de wol. Het likt erop dat de vermoeidheid van eht reizen in ozzie en nz er nu een beetje uitkomt. Dit klinkt toch raar aangezien het 1 grote vakantie is en is geweest. 

24 jan, Ubud.
Bummer, de mannen zijn alweer om 0500 wakker. Zo heb je nog iets aan je dag. Na het ontbijt(Sveder ligt al weer in bed) duikt Tibeau gelijk het zwembad weer in, alleen. Wij genieten heerlijk van koffie terwijl hij ronddarteld. Hij zwemt met een Balinees jongetje. 

In de middag gaan we naar het Arma museum. Een prachtige tempeltuin met fantastische gebouwen, tuinen, vijfers, fontijnen en mooie kunst. Oud Balinees, modern etc. Het museum is ooit opgezet door een straatarme Balinees die langzaam door schilderen zijn kapitaal heeft opgebouwd en deelt met zijn naasten. We zien ook hoe handgemaakt deuren gemaakt worden met fantastische houtbewerkingen. Iedere deur kost 2 maanden om te maken. Fantastische kunst en wat het vooral mooi maakt is de wijze hoe het gepresenteerd wordt. Voor ons een overwacht groot succes en een aanrader voor iedereen die ooit naar Ubud gaat.

De laatste avond in Ubud is aangebroken. Morgen gaan we per taxi naar Amed voor 8 dagen. Dit is als het goed is een wat rustiger stukje Bali. Ben benieuwd.