Piha beach, Auckland, 19 januari by JA

19 jan, piha beach, auckland

15 jan miranda naar pihabeach, lionrock
We rijden via miranda richting Pihabeach. Een mooie kronkelroute over een glooiende scenery. Bij Miranda is alles nog plat, 5 km later heuvelachtig. We trachten onderweg bij een farmshop nog "slim economisch/ecologisch" in t ekopen. Helaas, 7 dollar voor een potje abrikozenjam. Kiwi's zullen moeten begrijpen dat dat geennnormale ruilhandelingen zijn,  maar ja. We rijden door auckland richting de westkust. Deze zou ruig, winderig en heel mooi zijn. Ons doel is Pihabeach. Na een vreselijk bochterig weggetje langs mooie buitenhuizen van rijke Aucklanders komen we aan bij piha. Het is hier inderdaad prachtig. Op het moment is het stormachtig weer. Er worden ook de nationale surfkampioenschappen gehouden, helaas vandaag vanwege harde wind afgelast. Sveder en papa beklimmen alvast de lionrock ( hoge rots in zee die op een liggende leeuw lijkt, soort sfinx) en het uitzicht is waanzinnig. Sveder  presteert het om zelf naar beneden te kachelen. Zijn benen zijn sneller dan zijn romp. We belanden op een surfcamping aan het strand tussen de deelnemers van het kampioenschap. Allebei surfboys van rond de 14 jaar. Kunnen we vast een beetje wennen aan puberende jongens. Onze camper wordt strategisch geplaatst om de tentjes uit de wind te houden. Het levert ons leukmcontact op met de surfers en twee heineken.

 16 jan, pihabeach
We worden steeds luier en staan steeds later op. Rond 10 uur lopen we naar het strand en aanschouwen daar de surfers. Enorme golven slaan op de rotsen neer. Het maakt grote indruk op ons allen. De wedstrijden zijn ingedeeld in heats per leeftijdcategorie. Er is zelfs een categorie van boven de 60. In de middag beklimmen we de lionrock nogmaals met zijn allen en als beloning een ijsje. In de snackbar verteld een brabander ons trots dat den jongen uit Piha meedoet met de surftop van de wereld en wijst naar een indrukwekkende foto uit de krant, waarbij hij een glf van 9 meter pakt. Dezelfde middag blijkt deze jongen naast onze camper te staan met zijn tent. Klein wereldje dus dat surfwereldje. We rommelen nog wat in de camper en het afbouwen is begonnen. De laatste dagen in onze Britz tikken weg.

17 jan, auckland zoo
Inpakken en wegwezen. In de ochtend rijden we naar de auckland zoo om de camperreis af te sluiten. De jongens hebben wel weer zin in dieren, want hier in het wild in NZ zie je niet veel dieren. In de dierentuin zijn pa en ma onder de indruk van de kennis van tibeau. Hij kent de meeste dieren reed sbij naam en nog leuker. De meeste heeft hij in het wild gezien. Het wordt dus meer een feest der herhaling. Nieuw zeeland is indrukwekkend voor haar schone natuur, de flora, maar niet de fauna. Deze is beperkt aanwezig of als plaag juist in overvloed ( possom, konijnen, fretten).  We aanschouwen nog een paringsritueel van 3 schildpadden. Geloof mij, ze kunnen best snel verplaatsen en hijgen enorm bij de daad. We vertrokken bijtijds om op de lAtste camping neer te strijken. Inpakken en schoonmaken. Het bleek hier een echte transfercamping. De helft van de bezoekers vtrok een dag later en er ontstond dus ook een ware gratis marktplaats voor overgebleven spullen. Wij hebben onze afgedragen kledij maar aan de wiwlgen gehangen. Alle balastbdie we kwijt willen/niet mee konden nemen laten we hier achter. Voetbal, visnetjes, babyrugzak, eten, kledij. Scheelt toch weer 15 kg tijdens onze laatste vluchten. In de avond spreken we nog met een aantal nederlanders. Iedereen verteld vol passie over dit eiland en hoe mooi ze het hebben gehad. Leuk om dit zo te horen. In europa wil je nog wel eens een klaagzang krijgen van regen, files etc. Hier is iedereen toch wel positief. Laatste nacht in de camper en we slapen allen als roosjes. 

18 jan, camper inleveren en auckland
We brengen de camper weg en geen noemenswaardige zaken. We hebben ons er dit keer iets gemakkeljker vanaf gemaakt met schoonmaken. De watervulslang er even opgezet en een bezem er doorheen. Het was allemaal goed en na 10 minuten zaten we al weer in de taxi met zijn allen naar ons appartement in het centrum van auckaland. We mochten vervroegd inchecken en wat een heerlijk appartement. Ruim 50 m2 met complete keuken, 2 slaapkamers, wasmachine droger etc. Even lekker bijslapen en daarna auckland in. Het valt ons enorm mee. Het is een rustige stad. We verblijven weliswaar in het jartje centum, maar het s niet zo heftig als Sydney. Je kunt hier rustig rondbanjeren. We wandelen door Albertpark en chillen wat bij een fontein ( dolfijn voor Tibeau). Daarna is er even tijd voor een pils bij de irishpub in het oudste straatje van auckland. Stelt niet veel voor, maar de rest is nieuwbouw. We halen sushi ( voor de manning de ontmaagding van het eten hiervan) en eten dit thuis op. Een feest met de rauwe zalm, eten met stokjes en de flesje sojasaus succes dus en gaan we vaker doen. Thuis vallen de jongens als een blok in slaap. Sveder mag weer eens een babybedje proberen en dit bevalt hem goed. Ik ga lekker languit op de bank en zapp de hele avond. Belle gaat nog even op pad om de avondsfeer te proeven. 

19 jan, auckland
We ontwaken rond 8 uur pas en genieten van wat heet een "continetal" ontbijt. Dat zijn dus donutten, bananen, vlatoetjes, oatbars. Niet zo voedzaam, maar voor twee dagen mag het even. We waggelen de stad door en halen weer sushi voor lunch. Deze eten we in het ons bekende park op. We redden og een babymusje uit de fontein en helpen hem met eerste hulp. Ben benieuwd of hij het redt. 

Na een middagdutje slenterennwe weer het centrum in. Het plan is de haven van de stad. We scoren eerst een paar slicke schoenen voor Sved. Het is voordelig dat China hier om de hoek ligt. Voor 10 dollar heeft hij mooie sneakers. De haven is een gemengd aanzicht. Industriele containeroverslag, ferrystijgers en dure zeiljachten liggen hier allen naast elkaar. Leuk om langs te wandelen en veel te zien. Als we de subway uitlopen, worden we aangesproken door twee heren. Het zijn journalisten en ze doen een artikel over de "footlong" van de subway. Deze zou een inch te kort zijn en wat we hiervan vonden. Morgen staan we weer in de Herald Sundays. Ben benieuwd. We doen een drankje bij aan hetbwater en de dag is alweer voorbij. We zijn hier maar twee dagen geweest, maar het was zeker de moeite waard. De stad is zeker niet zo bruisend als Sydney, maar er heerst een soort rust over de stad en de mensen. Heel prettig om hier met kinderen te verblijven, al hebben we vast niet hier het onderste uit de kan gehaald. We gaan nu de tas inpakken voor Bali. Gelukkig kunnen we een groot gedeelte van onze spullen bij Joost achterlaten in Singapore. Hij is net weer trotste vader geworden van een dochter Pippa. Morgen vliegen we via Sydney naar Singapore. Eens kijken wat deze transferdag ons gaat brengen.