Belle: 20 dec: wanaka-sandfly camping-foxglacier-mc donald creek-lake mahapourini-westport

Wanaka is voor ons bij koffie, speeltuin en jacuzzi gebleven. Nog even door t dorp gelopen voor een sfeer impressie, maar we waren nog in de wolken van Queenstown, dus het heeft geen eerlijke kans kunnen krijgen. 

Wanaka was de wel de eerste plek waar we mensen in bikini in het meer zagen zwemmen, met sneeuwige bergen op de achtergrond. Een heel mooi gezicht natuurlijk. 
Aangezien de kindjes aangeven moe te zijn, laten we de puzzeltown maar voor wat het is, en rijden we door richting westkust.
Waarschijnlijk een mooi route, maar we zien niet veel wegens mist en regen.
We stoppen op een doc camping, waarvan we de echte naam niet kennen, maar wij noemen het sandfly camping. Een mug die je hier het leven behoorlijk zuur kan maken. We zitten opgesloten n de camper, omdat we anders aangevallen worden door de muggen. We besluiten met de buurjongens aan te pappen, en proberen een vuur te maken (in de regen?) om de muggen uitteroken. Tibs en sved gingen enthousiast in het bos hout zoeken, en kabouters. Kabouters bestaan natuurlijk echt, en leven in de boomstammen. Tibs zag zelfs een kabouter vissen met een hengel! Tibs heeft nog de hele avond gewacht tot de kabouter zou aanschuiven bij het vuur. Het vuur brandde namelijk wel aardig en de rook liet de muggen wat afnemen. 

Volgende dag rijden we naar fox glacier, iets verder dan verwacht, maar de reis gaat dan ook snel opeens. Glacier... Ja gletsjer! We komen in een soort wintersport dorpje, in zomerkleding (mooi weer!) met een gletsjer op de achtergrond. 
De helikopsters vliegen je om de oren, en een jongensdroom van JA borrelt dan ook op... We moeten en zullen in een helikopter over de gletsjer gaan. 
Voordat we iets aan de jongens beloven, wachten we totdat het rond is... We willen natuurlijk de beste deal, en niet alteveel geld eraan uitgeven, dus we pappen wat aan met de beste aanbieder. We hebben wel oren naar een 10 minuten rit, zonder landing, dat was het meest betaalbaar voor ons. Hij zou deze vlucht alleen doen als er nog een 3e volwassene bijkwam, dus we moesten de volgende ochtend bellen. 
Er had geen 3e volwassenen zich aangemeld, dus dan moesten we maar mee met de 20 minuten, met landing op gletsjer, voor 2x zoveel geld. Echter toen we later belden om te bevstigen dat we dat dan toch maar zouden doen, werd er gezegd dat dat nu ook vergeven was, en dat we maar toch de 10 minuten trip moesten doen om 11h. JA had inmiddels zichzelf al zien staan op de gletsjer met helikopter, dus was een kleine teleurstelling wat die moest verwerken. 
Echter toen we aankwamen om 11h, bleek dat de 10 minuten ook niet meer mogelijk waren, dus konden we mee op de 30 minuten vlucht, voor maar een ietsjepietjse meer geld! We hoefden slechts voor 1 persoon te betalen, maar 4 koopmannen in de chopper. JA als een kind zo blij! 
Het was dan ook een heftige en waanzinnige ervaring. Ik had nooit gedacht dat ik er zelf zo onderstebkven van zou zijn. Toen we over de eerste bergkam heenvlogen kreeg ik een brok in mn keel van emotie. ( tegen de tijd dat we de 3e  bergkam bereikte en rondjes draaide over een lawine, kreeg ik een ander soort brok in de keel...). Sved was ook helemaal in zn nopjes in de lucht, en tibs leek in shock, daarna bleek ie misselijk te zijn. Hij mocht op de terugweg voorin, en kreeg daar toen wel praatjes. 
De gletsjer opzich was niet het meest indrukwekkende voor mij, maar zo over en tussen de bergen vliegen, wat een ervaring!

Na alle heftigheid even een dutje gedaan van 3 uur aan het meer lake matheson, en toen door naar de volgende DOC camping, om het dagbestedingsbudget wat te compenseren natuurlijk. 
Deze plek is dan wel weer goud waard aan een meer (mc donals creek) met bergen op de achtergrond. Het houdt maar niet op.

We kletsen wat met een duits gezin naast ons, met kinderne in dezelfde leeftijd.  Ze leven als expat Singapore. Best wel wat expats uit azie ontmoet hier, het is dan ook wel kerstvakantie. Ik heb nog even geprobeerd te socializen met een groep expats  die in brunai woonde en werkte (noorse vrouw met engelse man, en duitse vrouw met nederlandse man), waarvan de kinderen met onze kinderen speelde. Maar de vrouwen vonden de vakantie maar zwaar zonder hun " AMA", grapte wat heen en weer over hoe schoon elkaars camper was, en waar ze dan hun "AMA" hadden verstopt. Begonnen daarna over hun dagelijkse tennislessen en golflessen die ze hadden voordat de kinderen thuiskwamen van school. En ik kon ondertussen hun kinderen opvoeden die aan electriciteits draden hingen, bomen kapot trokken en ballen op campers aan het schoppen waren, terwijl de ouders er toch echt naast zaten... Not my piece of cake. 

Vanochtend lekker gezwommen in het meer, en op naar de volgende DOC camping. Weer een mooi plekje. Wat groter, dus wat meer bedrijvigheid. Dankzij het mooie weer, een zomerse plek. We genieten er nog van, vanaf morgen is het weer regen. 
Wordt t eentonig?

We zijn dus onze weg omhoog aan het maken richting het noorden, langs de westkust. We hebben wat dingen moeten boeken wegens de kerstvakantie en daarbijbehorende drukte. We hebben met kerst een camping geboekt (nelson lakes), en de 30ste de boot naar Noordereiland. Deze data moeten we nu dus wel rekening mee houden. Dat levert bij mij stress op bij mn reis voorbereidingen... opeens ergens rekening  mee houden. 

Heimwee heb ik wel. Dat doet niks af aan het feit dat de reis nog steeds bijzonder, mooi en gaaf is. Maar ik denk vaak aan Amsterdam. Vandaag ook allemaal liedjes van Hazes en de dijk, en Brel, opgezet over amsterdam, en met een brok in de keel meegezongen. 
Het leventje een buurtje wat wij daar nu hebben is fijn, maar ook denk ik met plezier aan de andere tijden. Elke keer weer blij te zijn aan tekomen in amsterdam vanuit rotterdam. Lekker door de kalverstraat naar huis. In die periode zo'n klein wereldje tussen sint luciensteeg, centraal station, hoppe en de steeg. Ik had nog nooit van de ceintuurbaan gehoord.
Daarna leventje in oud west, en eigenlijk toen pas amsterdam echt gaan ontddekken. En dan nu in Oost mogen wonen. 
We hadden ons vast gebeten in verhuizen naar het Oosten, groot huis met tuin, ruimte en rust. Maar dat lijkt nu ver van mn bed. Een tuin zou leuk zijn, en helemaal als je eigen oprit hebt, of auto voor je eigen deur kan parkeren. Maar dat kan altijd nog, of het komt er niet van. Het is vooral leuk om over te dromen. Ik blijf lekker door fantaseren met behulp van funda, maar ik blijf vooral genieten van mn plek in Amsterdam. Misschien komt er ooit een droomhuisje voorbij schieten, en dan zien we dan wel weer. Ik zou gek zijn als ik nu niet geniet van de vrijheid die mn werk en huurhuis biedt, en daarbij het voorrecht die ik heb om mn kindjes van dichtbij mee te maken in hun start naar en op school. 

Kerst??? Wat is dat? We wensne natuuurlijk iedereen fijne feestdagen toe, maar het gaat hier aan ons voorbij. Het is dat we iets moesten boeken, maar we zijn er helemaal niet mee bezig.  De kinderen teren ook nog op Sinterklaas (en daarbij de verwennerij van snoep! Tibs vroeg nooit om snoep, en nu om de haverklap! Elke dag een cadeau zou ook normaal zijn volgens hem). 

Heel veel liefs,
Belle